Laurens van der Zee -- Dichter

Muzemakers, ofwel Anneke Rot en Laurens van der Zee, heeft vorm gegeven aan de opening voor genodigden van het Wageningse wijkcentrum Ons Huis op vrijdagmiddag 2 september 2011. Het centrum werd toen heropend na een grootscheepse verbouwing. Op die bijeenkomst las ik het gedicht Voor wie zien wil, dat ik speciaal voor Ons Huis had geschreven in opdracht van De Woningstichting, de eigenaar van het gebouw. De directeur van de Woningstichting, Lex Janssen, overhandigde ingelijste exemplaren van het gedicht aan vertegenwoordigers van de organisaties die het gebouw samen zouden gaan gebruiken: Welzijnsorganisatie Solidez, buitenschoolse kinderopvang BSO, en de Nederlands Gereformeerde Kerk Wageningen (eerst- en laatstgenoemden hadden overigens al in dit pand samengewerkt). Met de kinderen van de Buitenschoolse Opvang zongen we samen met de zaal een lied dat we voor deze dag hadden geschreven op de wijs van Ik ben met Catootje naar de botermarkt geweest. Wij begeleidden het lied op accordeon en fluit. Heel veel activiteiten van de verschillende organisaties kwamen in de tekst aan bod. De kinderen hielden op het podium borden omhoog - achterstevoren gedraaid - waarop we trefwoorden voor die activiteiten hadden gezet. Het was spannend voor ze om op het juiste moment in het lied het goede bordje naar voren te draaien. Zo kon de zaal de juiste woorden in de coupletten zingen. Voor de directeuren van de drie organisaties hadden we een spannende ceremonie bedacht, waarin ze symbolisch de sleutels van het gebouw kregen; die kwamen in het formaat van 30 cm lengte aan nylondraden vanuit de achterzijde van de zaal naar ze toevliegen.

Hieronder mijn gedicht Voor zie zien wil. Omdat er zulke verschillende instellingen in gingen samenwerken met elk een eigen geschiedenis ("rijkdom en ballast tegelijk"...), heb ik er in uitgedrukt dat je veel van elkaar kunt leren als je open blijft staan en niet teveel vasthoudt aan het verleden. Dat geldt ook voor de vroegere en toekomstige gasten, de bewoners uit de verre omtrek. Ook zij moeten wennen aan de nieuwe situatie. Ik wens ze toe dat ze zich spoedig in dit mooie gebouw thuis zullen voelen.

VOOR WIE ZIEN WIL

Kom je huis uit en wees thuis,
wij zijn wereldburgers, toch?
Hier en hier vertrouwd, daar en daar
en daar een vreemde, allemaal.
Koester dan die plaatsen waar je zijn kunt zonder meer,
zonder slagboom. Het wachtwoord is goede wil.

Kom je huis uit en wees thuis hier
om even op te trekken met een ander,
lijnen te leggen, verbinding te maken.
Wat we delen blijft.
Wat we delen groeit.
Verbinding is een rekenwonder.

Misschien is het teveel gevraagd –
groepen en gewoonten stellen zelfgemaakte grenzen,
geschiedenis is rijkdom en ballast tegelijk –
ja, misschien is het teveel gevraagd,
maar dit Huis is met spiegels behangen
voor wie zien wil.

Laurens van der Zee Bij de heropening van Ons Huis, 2 september 2011

Hieronder een foto van het ingelijste gedicht, de bordjes van "Catootje" en een repetitie met de BSO-kinderen.