INSTALLATIES EN PROJECTEN

Laurens van der Zee

 

terug naar DICHTER

INSTALLATIES EN PROJECTEN

Diverse columns,speeches en teksten

De Opblaaspop

One night only

Nestor - geen wonder

De Vliegende Hollander

Het meisje met de gouden haren

De Kat-Cacteeënyclus

Stegen

Licht in mijn oren

Anagrammenboek

Theekoepeltje Dichtersdomicilie

Gedichtenmarathon

De Dionysische Boom

De Zee als Dichter

Dít gaan we doen!

Straatmuzikant

Muziekontbijt

Min Tien Beaufort

Degelperspoëzie

Een Kerstverhaal

Vitrine "Van kop tot teen"

Linnaeus Geluidslandschap

Linnaeus Tekstbanieren

Rouwadvertenties Holland2050

Tambal Ban

Neem die kans, geef die kans!

Ontmoeten in Beeld

"Context" Fotowedstrijd

Vertaalproject "De wereld rond gedicht"

Rouwadvertenties "Begraven in Wageningen"

Taal in Zicht

Food for You

Het benzinestation, de komma in de reis

By the Way

Volksfront Allen Arm

Taaloefening

Speculaetie Staete

In vrijheid gesproken

Beelden van Gelderland

Molenmarkt

Verhalende rivier

De Tafel van W

Tel Sul

Wereldrecord kleinste schroefje

Teksten bij Araun Gordijn

Ons Huis

Apparaten vet en mager

Tussenhuidse teksten

Van mijn oude bank...

Morghe Sahar

Ministerie van in onbruik geraakte zaken

 

MOLENMARKT OPENINGSACT - Wageningen 11 september 2010

Als dichter en muzikant heb ik op zaterdagochtend 11 september meegewerkt aan de opening van de Molenmarkt die jaarlijks rond molen De Vlijt aan de Harnjesweg in Wageningen wordt gehouden. Omdat het thema van de markt recycling was had ik een kort verhaal geschreven waarin allerlei anagrammen van het woord molenmarkt voorkwamen. In een anagram maak je van alle letters van het oorspronkelijke woord een nieuw woord. Een soort recycling of hergebruik, dus. Mijn verhaal liet ik in vroeger tijden spelen omdat bij deze Molenmarkt een heel "middeleeuws" kinderdorp was ingericht. Dat kwam goed uit want nu kon ik alvast het historische kostuum aanhebben waarmee ik even later zou optreden met mijn folkgroep Folkcorn. Van elke letter van het oorspronkelijke woord Molenmarkt hebben mijn partner Anneke Rot en ik een grote letter op karton gemaakt. Tien jeugdige vrijwilligers hielden elk zo'n letter omhoog en moesten daarmee snel van positie wisselen om de nieuwe woorden te vormen die in mijn verhaal voorkwamen. Hergebruik van letters werd dus een heel gedoe, aanschouwelijk voorgesteld! De anagrammen waren van Anneke Rot, zij begeleidde ook de verplaatsingen van de vrijwilligers, kortom, Muzemakers VOF was weer actief!. Het werd een groot succes, onder hilariteit van publiek en medewerkers. Aansluitend speelden we historische Nederlandse volksmuziek met Folkcorn . Hieronder mijn verhaal, met foto's door 3Fotografie Job Francissen:


Over recycling Ik ben een troubadour uit verre tijden. Muziek maken en verhalen vertellen, dat was nog eens leuk, vroeger. En arm dat iedereen was! Elk dubbeltje, elke cent moest je omdraaien. Alles moesten we omdraaien. Als je jas versleten was deed je hem binnenste buiten. Deed iedereen behalve de koning. En mijn opa, die leerde ons hoe je kromme spijkers recht moest slaan. Want dan kon je ze wéér gebruiken. Hij kwam bij ons timmeren als we weer eens wat nodig hadden, bijvoorbeeld een hok voor een geit of voor een kind. Mijn vader zorgde voor de planken. Dan gooide mijn opa handenvol kromme spijkers op de stenen. Hij timmerde ze prachtig recht, nog mooier dan nieuw. En weet je wat ie dan deed als je even niet keek? Dan stopte ie ze weer in zijn zak! “Maar Opa”, zei ik dan, “we gingen toch timmeren?”. Werd ie kwaad. En daarna ging ie timmeren. Nou, papier en inkt was er toen ook bijna niet. Moest je ook zuinig mee zijn. Wij schrijvers draaiden elke letter om voordat we hem neerschreven. Zo zuinig waren wij! En nootjes ook. Als je fudelu had gespeeld kon je beter in je volgende liedje ludefu doen, want die had je nog liggen.
Hoe je letters kunt hergebruiken - want dat is het thema van deze Molenmarkt - dat gaan we nu laten zien.

(Met medewerking van 10 personen die ieder een letter boven zich houden. Zij beelden de in hoofdletters geschreven woorden uit, elk een anagram van “Molenmarkt”, en wisselen dus steeds van positie. Begin- en eindstandstand: MOLENMARKT.)

Het Anagrammenverhaal Het moet rond 1263 zijn geweest, ik leefde hier in de buurt als zwervende muzikant, ja, het was een leven aan de ROMMELKANT. Van struikrovers had ik een kunstje afgekeken: Ik hield mij schuil aan de rand van het bos. Overal vandaan kwamen de mensen naar Wageningen voor het feest van de stadsrechten. Als er dan weer een groep reizigers aan kwam lopen, dan sprong ik uit de LOMMERKANT en riep “Ho!”. Iedereen schrok, want ze dachten “Een overval!”. Maar zo’n KROM LAMENT ben ik niet. Krom lament is een heel erg scheldwoord in de Middeleeuwen! Maar ik ben een eerlijk vakman. Dus ik zei, zoals wij altijd zeiden: “Wie wilt er hooren een nieu liet, hoort toe ik sallet u zingen”. Dan waren ze blij dat het geen overval was. Dus mocht ik een verhaal vertellen of een liedje zingen en dan kreeg ik nog geld toe! Ze wilden allemaal meespelen. De een wiebelde met zijn RAMMELKONT, een ander sloeg op een TROMMELKAN, en weer iemand anders speelde KNELMARMOT, dat gaf een flink gepiep. Eentje blies op een mol en zo’n MOL KERMT NA, dat geeft ook weer muziek. Natuurlijk werd er flink bij gedronken, bier of wijn, want water was niet te vertrouwen. Ik zie het nog voor me: een LAMME RONKT onder een boom. Daarna TROK MEN LAM verder. En ík had een paar centen verdiend. Wat ik daar mee ging doen? Je raadt het al: KALM (en) MONTER liep ik naar Wageningen, om er wat lekkers voor te kopen op de allereerste……MOLENMARKT!

 

©2007,2008 laurens van der zee, alle rechten voorbehouden. ontwerp Armand Haye