Bedelbrief (fragment)
[…]
… Zoals op je vakantie in Griekenland, Tunesië of aan de barre Noordkaap een zwerfkat zich om je been krult, het arme dier is mager en onverzorgd, je voelt z'n ribbetjes maar ook de ongelofelijke kracht, uit dat tengere lijf, waarmee ie aandringt en niet meer weg wil, het dier - katten weten anders dan mensen - wéét dat je in een vorig leven een liefdespaar was, of aan elkaar verknochte meester en dienaar, of het zou kunnen worden, wat dan ook, voor elkaar bestemd in elk geval, en dat het een kwestie van overleven is: mee met dit voorbestemde been of creperen in dit godvergeten oord, in de verkeerde film, in een verkeerd en behoeftig kattelijf - de waard droogt glazen en mijmert over het weke van toeristen; het weke en het rijke -
zó vraagt deze auto mij sinds 21 augustus 1995, de dag waarop deze foto is genomen: "Haal mij naar Nederland en zorg voor mij. Breng mij tot leven, kus en sleutel mij wakker met je vrienden, laat mijn motor en mijn wielen weer draaien en ik zal je dragen op mijn sterke rug tot ver in de volgende eeuw."
Wat zou U doen in zo'n geval?
[…]
|