VAN DE WARME DICHTER

Laurens van der Zee

 

terug naar
LAURENS
van der
ZEE

DICHTER

PAKKETJES

INSTALLATIES
en PROJECTEN

 

bekijk pakketje 01 bekijk pakketje 02 bekijk pakketje 03 bekijk pakketje 04 bekijk pakketje 05 bekijk pakketje 06 bekijk pakketje 07 bekijk pakketje 08 bekijk pakketje 09 bekijk pakketje 10 bekijk pakketje 11 bekijk pakketje 12
bekijk pakketje 13 bekijk pakketje 14 bekijk pakketje 15 bekijk pakketje 16 bekijk pakketje 17 bekijk pakketje 18 bekijk pakketje 19 bekijk pakketje 20 bekijk pakketje 21 bekijk pakketje 22 bekijk pakketje 23 bekijk pakketje 24
bekijk pakketje 25 bekijk pakketje 26 bekijk pakketje 27 bekijk pakketje 28 bekijk pakketje 29 bekijk pakketje 30 pakketje 31 bekijk pakketje 32 bekijk pakketje 33 bekijk pakketje 34 bekijk pakketje 35 bekijk pakketje 36
bekijk pakketje 37 bekijk pakketje 38
DE PRINSES OP DE KANTOORKRUK EN ANDERE SPROOKJES
(proza)

DE DOMINEE

Er was eens een dominee wiens geloof 's nachts was gestolen.
Hij merkte het direkt toen hij wakker werd. Hij haastte zich naar zijn vrouw, die in de keuken bezig was, en vroeg haar of zij ook vond dat alles er zo gewoon uitzag. Nee, dat vond zijn vrouw niet, het hele huis baadde in 's Heren morgenlicht, buiten zongen de vogels een loflied tot Zijn glorie ook al was het door elkaar, kortom, zij zag in de verste verte niet wat er gewoon te noemen was aan deze dag. Ze zette een psalm in, waarop de dominee naar de W.C. rende, een vloek in een w.c. papiertje sprak en snel doortrok. Hij was wel zijn geloof kwijt maar niet zijn herinnering. Daarna begon hij te huilen en zijn vrouw huilde met hem mee. Toe kreeg ze een idee. Ze pakte een bijbel en begon er uit voor te lezen, ze begon bij bladzijde een. Daar stond dat er eerst niks was, de aarde was woest en ledig, maar in een dag of zes schiep God de hele wereld. Adam en Eva liepen in het paradijs, ze aten een appel en ze werden er uit gesmeten want God had gezegd dat ze alles mochten eten behalve uitgerekend een appel. Vandaar dat de mens nog steeds zondig is.
Toen ze zover gekomen was begon de dominee te smijten, de hele porceleinkast ging er aan. Hij was helemaal overstuur, hij dacht aan al die mensen aan wier sterfbed hij had gezeten en met wie hij had meegepraat over een leven na de dood. Wat zouden ze hem verwensen!
Eindelijk slaagde zijn vrouw erin hem een beetje te kalmeren. Ze zette hem aan de keukentafel met een zakdoek en een glas port, en belde een goede vriend. Deze kwam direkt.
" Wie weten het?", vroeg hij. "Alleen wij drieën", zei de vrouw, "en...", en ze wees achter de rug van de dominee naar boven. Deze zag het wel maar zei er niets van, hij begreep dat zijn vrouw niet begrijpen kon wat het is om niet te geloven.
Gelukkig was er port. Gedrieën sloegen ze aan het vergaderen en de oplossing was zo simpel, dat beslist meer dominees daar op moeten zijn gekomen: Gewoon doorgaan! Gewoon doordoen!
Geen mens heeft ooit enig verschil opgemerkt. En dan nog beweren sommigen, dat rituelen zinloos zijn.

Overige:

De prinses op de kantoorkruk/ Dit valt onmiddellijk op/ Zondagmorgen/ Onze bakker/ Sta even stil bij de paperclip/ Er was eens een melkfles/ En ik droomde dat een melkfles tot mij kwam/ Hoe stil het was.

 

©2007,2008 laurens van der zee, alle rechten voorbehouden. ontwerp Armand Haye