Straatmuzikant
Straatmuzikant - Wageningen september 2006
Op 16 september 2006 hield het verzorgingshuis Pieter Pauw in Wageningen (officieel “centrum voor verpleeghuiszorg” geheten) in de binnenstraat een themadag over Amsterdam. Dit soort dagen is er voor de ontspanning van bewoners, familie en andere bezoekers. Natuurlijk waren er een draaiorgel en een accordeoniste met Jordaanliederen. En een haringkar. Hier en daar stonden fietswrakken. Bij sommige groeide het onkruid er doorheen. Ook was er een rommelmarkt. En natuurlijk was er een straatmuzikant met een pet op de grond en een bordje erbij. Dat was ik.
Op het bordje stond: “Beetje honger, vooral dors. Ik fluit u geeft centen. Dank je!”. Dors en centen waren met rood in hoofdletters geschreven. Ik floot er op een helder klinkende sopraninoblokfluit allerlei bekende deuntjes bij. Eerst dacht ik grappig te wezen door die liedjes tenenkrommend fout te spelen, door bijvoorbeeld in een andere toonsoort te eindigen dan ik begonnen was, maar daar kwam ik van terug. Familieleden en andere bezoekers zagen er de grap wel van in en liepen met een knipoog langs. Maar de bewoners voor wie dit hele circus bedoeld was keken mij verstoord aan en begonnen soms te mopperen. Het bordje ving ieders aandacht, er kwam zowaar wat geld in terecht. Moet dat zo nodig?
Je kunt zeggen, noem je dat een tekstinstallatie, moet dat zo nodig op je website?
Waar het mij om gaat, is aan te tonen hoe je met een eenvoudige maar doordachte tekst, in een juiste enscenering, ook een “moeilijke” doelgroep kunt bereiken. Zintuiglijke prikkels, heel heilzaam voor de bewoners van dit huis! En hoe ik er zo terecht kwam?
Bovengenoemde accordeoniste is mijn partner Anneke Rot, die daar werkt als muzikante. Vandaar dat ik er als dichter, muzikant of klussenman af en toe een handje help.