Laurens van der Zee -- Dichter

VAN DE WARME DICHTER

Laurens van der Zee

terug naar
LAURENS
van der
ZEE

DICHTER

PAKKETJES

INSTALLATIES
en PROJECTEN

WIJ ZEILEN

(Bundel. Proza) (Studentikoze zeilhandleiding voor eigen risico)

I ALGEMEEN

De kant van de boot waar je het meeste last van hebt is de bovenkant. Deze klappert en maakt herrie en houdt de zon tegen (de zeilen, de namen komen straks), terwijl het houtwerk (de namen komen straks) vaak zodanig is opgesteld dat je niet je benen kan strekken. Heb je ze daarentegen eenmaal gespreid, ook dit kan voorkomen op het water (de namen komen straks), dan krijg je ze met geen mogelijkheid weer bij elkaar, waar maar al te vaak misbruik van wordt gemaakt. Er is ook nog een eind hout, pas op, aandacht: Dat heet giek, en het is net als met God, je mag er vrijmoedig over spreken maar je moet er wel voor bukken. Zo dat was dat. Nou de onderkant. Dat is heel handig gedaan, daar kan je in zitten. Als de boot omslaat is het uit met het voordeel,dan is het binnen even nat als buiten. Zo, nu het belangrijkste, namelijk wie de baas is. Onthoud: De baas is de SCHIPPER. Hij houdt, gezeten achterin de boot, iedereen in de gaten. Hij kan op wonderbaarlijke wijze de boot van koers laten veranderen ( koers = de kant waar de boot heen gaat. Het blijft koers heten, ook als je een andere kant op had gewild. Grappig is, dat je wil van buiten niet te zien is. Het lijkt zodoende altijd. alsof de boot doet wat jij zegt. Heel wat bewondering van andere boten zou dan ook niet bestaan hebben, als de inzittenden de ware wensen van de schipper hadden gekend. Maar zo is het in het leven ook. Hetzelfde geldt - een voordeeltje voor de schipper - ook voor de anderen in zijn eigen boot. "Een koene schipper", denken ze, als hij met maximumsnelheid (uitgedrukt in knopen) de wal nadert.)
Waar waren we, de schipper kan de boot van koers doen veranderen door aan een stuk hout te duwen of te trekken. Zijn er twee schippers, dan is het geen kwestie van duwen of trekken, maar van wie de sterkste is. Dat was een grapje, in werkelijkheid zijn er geen twee schippers tegelijk. Dat wordt vooraf uitgemaakt (lobbyen in de wandelgangen) of beslist door een goed gerichte kaakslag.

Overige:

RAMPEN, WAT TE DOEN BIJ/ WAAROM ZEILT DE BOOT/KEREN/ACHTERUIT VAREN/ HET GROETEN/AVERIJ/ OVERSTAG/AANVARINGEN/ WINDSTILTE/ KIELHALEN/ALS DE BEL GAAT.

De schipper geeft bevelen, de rest volgt ze op. Uiterste gehoorzaamheid is geboden, anders vergaat het schip met man en muis, die altijd in een kooitje naast de schipper staat om de vrouwen uit de buurt te houden, dat leidt af en daar komt niks dan narigheid van. De schipper weet wat hij doet, hij heeft het beste met iedereen voor. Hij is streng, doch rechtvaardig. CITAAT: "Bij Hem is wijsheid en sterkte/ hij heeft raad en doorzicht/ Breekt hij af, er wordt niet opgebouwd/ sluit hij iemand op, er wordt niet ontsloten/ houdt hij de wateren terug, zij verdrogen/ laat hij ze gaan, zij woelen de aarde om..." (JOB XII,15-16) Dat brengt ons, tussendoor, even op de Sanitaire Stop. Bedenk, voor je in de boot stapt, dat er niet zoals in de bioscoop toiletten en nooduitgangen zijn. Heren, dat grote stuk hout-dat-zo-in-de-weg-staat (vooruit, we proberen een naam: M-A-S-T, MAST), de MAST is niet hetzelfde als een boom in het bos. Afijn, dit onderwerp hoort verder in deze verhandeling niet thuis, men zoekt het maar uit.
Even verder nog met de SCHIPPER. Zijn wil is wet. Roept hij: "Iedereen in zijn blote reet!" dan GAAT iedereen in zijn blote reet. Dat is minder absurd dan het lijkt. Er zijn gevallen be-kend uit de wedstrijdsport, dat de bemanning van het vijandelijke schip volkomen de kluts kwijtraakte en de gaffel door de hennegats koker trachtte te steken toen de slimme schipper, die voor dit doel een aantal stukken als bemanning had aangemonsterd, plotseling dit bevel lanceerde. Maar genoeg hierover, over nu naar wat te doen bij rampen.