EnglishBericht: Uitgeverij Nestor is eind 2009 opgeheven.
(met Mirjam Janse, Amsterdam)
Vraag: Hoe worden wij Uitgeverij Nestor?
Antwoord I: Bedenk dat je wat te vertellen hebt en dat niemand anders dat voor je doet.
Antwoord II: Ga naar de Kamer van Koophandel en zeg dat je Uitgeverij Nestor bent. Schuif wat centen over de toonbank.
Hoe het zo gekomen is: Mijn vriendin-in-de-schone-kunsten Mirjam Janse en ik hebben in 2003 Uitgeverij Nestor opgericht om ons een presentatiemiddel voor onze kunst te scheppen. Voor Mirjam vooral beeldende kunst, voor mij vooral schrijfwerk.
De naam Nestor komt van een mooi bronzen beeld van een mannetje met drie benen door Mirjam, dat ze Nestor had genoemd. Nestor moest eens in een galerie in Amsterdam worden geëxposeerd tegelijk met een bronzen beeldje dat ze de Baadster had genoemd. Nestor kreeg een rode driebenige gebreide broek plus petje en heeft dat sindsdien behouden. Of ik daar een sprookje over wou schrijven om er bij te hangen. Dat werd leuk, de combinatie werd leuk, zonde dus om niets mee te doen. Boekje maken? Dan zelf! Vandaar.
Op 12 september 2003 hebben we Nestor gepresenteerd in Zaal 100 in Amsterdam. Op die avond presenteerden we tevens met onze vrienden van impro-explo-ensemble Rivelli twee CD’s waaraan we hebben meegewerkt.
Heftige presentatie Uitgeverij Nestor, Amsterdam 2003
Het wezen
Toe maar! Het wezen van Uitgeverij Nestor! Van dat wij zoeken naar de lagen van ons bestaan. De oude symbolen, archetypen van ons denken. Geen geringe kost! Vandaar onze ondertitel: Voor de mythe op ons dagelijks brood. Dat derde been van Nestor bijvoorbeeld is natuurlijk zijn aarding. Onze eerste uitgave Nestor, geen wonder, gaat over een baadster die een stukje water maar niet los kan krijgen. Althans, dat is het verhaal dat uit mijn pen vloeide. Nestor redt, natuurlijk! En De Vliegende Hollander uit onze tweede productie is het eeuwige leven dat soms zichtbaar soms onzichtbaar steeds weer opduikt. Ik heb daar een lang gedicht over geschreven waarin verleden, kringloop en verlossing door elkaar vloeien. Het gelijknamige beeld door Mirjam Janse en Gerrit de Vries is te bewonderen in de gracht rond het Zaans Museum.
Het derde boekje heet Het meisje met de gouden haren; zij verricht wonderen door zich kwetsbaar op te stellen. Haar vorig leven, haar Werdegang, heb ik in een sprookje beschreven. Het meisje, een brons van Mirjam Janse getiteld ‘Gold in your mind, gold in your feet’, staat levensgroot in het Westerpark in Amsterdam. Het vierde boekje heet Licht in mijn oren en gaat over waarnemen, voelen en geraakt worden met al je zintuigen tegelijk. Het verscheen bij de gelijknamige solo-expositie van Mirjam Janse, oktober 2004, in het hoofdgebouw van SBK Amsterdam, KNSM-eiland. Mijn gedicht in dit boekje gaat over de eeuwige levensadem. “je adem was een dode marinier”, zeg ik.
