POËZIE VAN KOP TOT TEEN - Wageningen, juni en juli 2007
In de vitrine van het Heerenstraattheater in Wageningen exposeerde ik in juni en juli 2007 Poëzie van kop tot teen : Gedichten over hoofd, hart, buik en voet.
Mirjam Janse, beeldend kunstenaar uit Amsterdam, leverde een bijdrage met het beeld Beauty and the beast . Zij maakt ruimtelijk werk en geeft trainingen. Ook geeft zij lezingen over beeldende kunst en de kunst van het waarnemen.
Wij brachten de expositie als een presentatie van onze Uitgeverij Nestor, die Mirjam en ik in 2003 hebben opgericht "voor de mythe op ons dagelijks brood".
Vitrine
Deze vitrine in de foyer van de bioscoop staat gedurende het hele jaar bij toerbeurt steeds twee maanden voor kunstenaars beschikbaar. Ik geloof niet dat er al eerder door een dichter was geëxposeerd. Ik heb de vakken van de vitrine als zones van het menselijk lichaam opgevat en er van boven naar beneden mijn gedichten in geplaatst, geordend op respectievelijk het thema hoofd, hart, buik, en benen en voeten. Onder "hoofd" rangschikte ik teksten over twijfel, verwarring, allerlei soorten van logisch en onlogisch denkwerk, u kent dat wel. Bij "hart" ging het natuurlijk volop over de liefde maar ook wel over meevoelen en mededogen. Over "buik" hoeven we elkaar al helemaal niets wijs te maken; hier ging het over de lusten die ons drijven. En bij "benen en voeten" ging het soms letterlijk over lopen, maar ook wel over de aarde als onze basis. Alle gedichten zijn in grote letter geprint op mooi en stevig karton. Het karton werd gevouwen, zodat elk gedicht zelfstandig kon staan. Enkele voorbeelden van teksten:
Hoofd
BELANGRIJKER DAN DE TIJD
Belangrijker dan de tijd is weten of je er nog bent.
Daarom in plaats van, of naast je polshorloge: een polsspiegeltje.
OVER DE MENSEN EN HUN HOOFD
Ze zeggen wel het is druk op straat
maar de echte drukte
zit in de wolkjes boven ons hoofd.
Wat je dáár ziet...!
(als je't zien kon).
Ik wil alle wolkjes van alle mensen
van alle tijden weten.
Hart
ALWEER EEN ODE AAN MIJN VROUW
Dit zijn de besten: Die automatisch heilig zijn.
Mijn vrouw - zij kan niet anders.
Zij biedt mij van haar hapjes aan, en drank,
alsof ik niets gehad heb
en zij baadt in 't genoeg.
Oh heilige - uw heupen,
uw lach, uw warme mond!
Nee, nooit heb ik genoeg!
TEKEN JE BOOM. TEKEN JE VOGEL
Bos. Puntgaaf. Een dode boom als op een slagveld van WO I. Uitgerekend op die ene tak zit een vogel, dicht bij de stam. Alsof hij zijn ziel aan de boom geeft.
Teken je boom, teken je vogel.
Buik
ALS IK EEN VROUW WAS
Als ik een vrouw was zou ik onmiddellijk lesbisch worden want ik ben gek op vrouwen.
IN DE ZON
Rustig wandelen we samen in de stad, jij en ik.
Jouw hart klopt vlak bij het mijne.
Ja, je hebt al een eigen hartje
maar dat weet je natuurlijk nog niet.
Oh ik ben zo blij met je
ik kan haast niet wachten tot je geboren bent.
Benen en voeten
DOORLOPEN
Als hier een kind mijn naam roept
- oh streling kinderstem -
't kan mijn kind niet zijn.
Ik woon hier niet.
Men kent mij niet.
Ik heb geen kind.
EEN TYPISCH HERFSTVERHAAL
Het stormde zo hard dat mijn ene been tegen het andere waaide.
Hoe vaak je dit overkomt is een functie van stormen en leven.
De wind floot om mijn oren, mijn pijpen klapperden om mijn kuiten Ik kreeg mijn benen weer van elkaar maar zag toen, dat ook mijn zolen waren losgewaaid. Het ergste was dat ze er nog net niet helemaal af waren. Ze sloegen dus dubbel zodra ik een voet van de grond hief. Het zal duidelijk zijn wat dit betekent voor ons evenwicht.
Tot zover dit typische herfstverhaal. Nu nog snel iets over de winter.
Het was glad, de vogels slipten.
Tot zover dit typische winterverhaal.
|